Posisyong Papel Tungkol sa Programang K-12

Ang programang K-12 ay naipatutupad ng pamahalaan at ng kagawaran ng edukasyon na naglalayong tulungan ang ating mga kabataan at ang pantayan ang sistema ng edukasyon, hindi lamang sa Pilipinas, kundi sa buong mundo. Ang K-12 ay ang karagdagang grades 11 at 12 na nagnanais ihanda ang mga mag-aaral pagkatapos ng hayskul, kung nais na nilang magtrabaho at hindi agad magtuloy sa kolehiyo, o upang maging handa sa mundo ng pagnenegosyo, o ang mas handa para sa kolehiyo mismo. Ayon kay Kalihim Bro. Armin Luistro ng DepEd, ito ay ibibigay ng libre sa mga nais pumasok sa pampublikong paaralan. Bagaman magiging isang puhunan o investment din ito ng mga magulang sa edukasyon ng kanilang mga anak.

Ngunit, maayos na ba ng preparasyon ng gobyerno bago ipatupad ang K-12? Noong ipinatutupad ng DepEd ang Kindergarten, nagkapoproblema na agad ang gobyerno (kulang ng silid-aralan, kulang ng guro, at iba pa) mas lalong magkakapoproblema ang gobyerno nang ipinatutupad ang programang K-12. Una, minadali ang paggawa sa curriculum na ito (noong summer ng 2012, at ito’y ipinatutupad na sa mga paaralan ng Maynila noong Hunyo ng 2012.) Mas Malala ang problema sa hayskul dahil noong 2010 ay may inilabas nang bagong curriculum ang DepEd. Kumbaga, mainit-init pa ang 2010 na curriculum sa hayskul (ang curriculum na ito ay tinatawag na 2010 Secondary Education Curriculum o 2010 SEC). Pinupuna rin ng ibang guro ang pag-adopt ng ilang bahagi ng K-12 curriculum sa mga tema ng isang institusyong pang-edukasyon sa America gaya ng nangyari sa draft curriculum para sa Araling Panlipunan. Noong Mayo 28, 2012, tumatanggap pa rin ng suhestyon atbp. Ang Bureau of Secondary Education ng DepEd hinggil sa curriculum ng 3^rd year sa hayskul sa ilalim ng 2010 SEC na ayon nila ay “draft” pa lamang. Sa kabuuan, ang prosesong sinunod ng pagbubuo ng K-12 curriculum ay “top-down”: mga eksperto ang namamahala sa pagbuo ng curriculum at halos walang papel ang mga simpleng gurong aktwal sa field. Problematiko rin ang kasabay na pagpatutupad ng K-12 at ng Mother Tongue- Based Multilingual Education o MTB-MLE ng DepEd, sapagka’t hati ang oras at resources ng ahensya para sa training ng mga guro.

Batay sa mga nabanggit na problema at kawalan ng malinaw at komprehensibong plano ng gobyerno hinggil sa implementasyon ng K-12, dapat pansamantala munang itigil ang implementasyon nito para hindi masayang ang pera at pagod ng DepEd at ng mga guro at iba pang mga mamamayan na kasangkot sa implementasyon nito. 

Gayundin, dapat bigyang-diin na ang ibang dahilan sa pagpapatupad ng K-12 (halimbawa nito ay ang pagpapattern ng ating education system para sa pangangailangan ng US o Europa0 ay mali. Bakit ba kasi dapat magproduce ng mga propesyonal ang Pilipinas para sa pangangailangan ng US at Europa lamang? Hindi ba dapat na ang mga propesyonal na graduates ng Pilipinas ay “suitable” ang kanilang mga kakayahan sa bansa nila mismo, para makatulong sila sap ag-unlad nito? Para saan ng aba o para kanino ang edukasyo? Iyon ang unang dapat sagutin, at mali ang sagot na K-12 sa tanong na iyon.